బీమారంగంలో విదేశీ ప్రత్యక్ష పెట్టుబడుల (ఎఫ్‌డీఐ) శాతాన్ని 74 శాతం నుండి వందశాతానికి పెంచేం దుకు దేశ ఆర్థికమంత్రి నిర్మలా సీతారామన్‌ మొన్న పార్లమెంట్‌లో ప్రవేశపెట్టిన సాధారణ బడ్జెట్‌లో భాగంగా ప్రతిపాదించారు. అయితే వందశాతం ఎఫ్‌డీఐ అనుమతి కోరే కంపెనీలు తాము వసూలు చేయబోయే ఇన్సూరెన్స్‌ ప్రీమియంలను భారతదేశంలోనే పెట్టుబడులుగా పెట్టవలసి ఉంటుందని, ఆ నిబంధనను అమలు పరిస్తేనే అనుమతి స్తామని మంత్రి ప్రకటించారు. అతి జాతీయవాదాన్ని దూషణలో వ్యక్తీకరించే వారికి, ఇన్సూరెన్స్‌ రంగంలో విదేశీ ప్రత్యక్ష పెట్టుబడులపై వివిధ దఫాలుగా జరిగిన నిర్ణయాల పట్ల అవగాహన అంతగా లేనివారికి ఈ కండిషన్‌ (ప్రీమియంలను భారత్‌లో పెట్టుబడులుగా వినియోగించాలన్న) సంతోషాన్ని కలిగించవచ్చు. కానీ 2015లోనే విదేశీ ప్రత్యక్ష పెట్టుబడుల శాతాన్ని 26శాతం నుండి 49శాతానికి పెంచినప్పుడే అంతకుముందు నుండే అమల్లో ఉన్న రీపాట్రియేషన్‌ క్లాజ్‌ (విదేశీ కంపెనీలు ఆర్జించిన లాభాలను కనీసం మూడేండ్ల వరకు దేశ సరిహద్దులు దాటకుండా ఇక్కడే పెట్టుబడులుగా వినియోగించాలనే నిబంధన)ను తొలగించేశారు. రిపాట్రియేషన్‌ క్లాజ్‌ తొలగించిన తర్వాత యథేచ్ఛగా ఎప్పుడైనా కంపనీలు తామర్జించిన సొమ్ములోని మిగులు నిధులను విదేశాలకు తరలించుకుపోయే అవకాశమున్న తర్వాత ప్రీమియంలు మాత్రమే ఈ దేశంలో వినియోగించాలని పెట్టే నిబంధన నామమాత్రమైనదే. ఇన్సూరెన్స్‌ రంగం దీర్ఘకాలిక కాంట్రాక్టును అమలు పరిచే నమ్మకమైన స్థితిలో ఉండాలి. గనుక ఆ రంగం ప్రభుత్వ రంగంలోనో లేదా దేశీయ భాగస్వాములతోనో కలిసి ఉంటేనేనో మేలు అన్న అభిప్రాయం ఇన్సూరెన్స్‌ రంగాన్ని 2000 సంవత్సరంలో ప్రయివేటు కంపెనీలకు బార్లా తెరవక ముందు నుండి ఆ తర్వాత కూడా వ్యక్తమవుతూనే ఉన్నది. అందుచేతనే ఉన్నఫలంగా ఎఫ్‌డీఐ లిమిట్‌ను 74శాతం నుండి వంద శాతానికి పెంచితే విమర్శనాస్త్రాలు పెరుగుతా యని తమను తాము కాస్త విమర్శలనుండి రక్షించుకునే ప్రక్రియలో భాగమే బడ్జెట్‌లో ఒక చిన్నమెలిక లాంటి వెసులుబాటును పెట్టుకున్నారు.
భారత ఇన్సూరెన్స్‌ రంగంలో ఎఫ్‌డిఐలు వందశాతం అనుమతించబడిన తరువాత ఇప్పటి వరకు దేశీయ కంపెనీలతో భాగస్వాములుగా ఉంటూ నడిచిన అనేక కంపెనీలు తమకు తాము వంద శాతం ఎఫ్‌డీఐని తెచ్చుకుని దేశీయ భాగస్వామ్య కంపెనీలను కాలదన్నడం ఖాయం. అంటే ఇకనుండి భారతదేశంలో ఇన్సూరెన్స్‌ రంగంలో అన్నీ విదేశీ కంపెనీలే ఉండే అవకాశాలకు ఇది నాంది. ఇదివరకే ప్రతిపాదించిన ఇన్సూరెన్స్‌ చట్ట సవరణలలో ఒక బీమా కంపెనీని నెలకొల్పడానికి కావాల్సిన కనీస మూలధనాన్ని కూడా తగ్గించాలనే ప్రతిపాదన ఉన్నది.వంద శాతం ఎఫ్‌డీఐలకు అనుమతి దొరికిన తర్వాత విదేశీ కంపెనీలు అత్యంత తక్కువ మూలధనంతో తమ దుకాణాలను ఇక్కడ తెరుచుకోవడానికి మార్గం మరింతసుగమం అయినట్లే! దీంతో పాటు ఇన్సూరెన్స్‌ చట్ట సవరణలలోబీ మల్టిపుల్‌ ఏజెన్సీ అనగా ఒక ఏజెంట్‌ అనేక కంపెనీలతో ఏజెన్సీ ని కలిగి ఉండడం; ఏజెన్సీ పోర్టబిలిటీ అనగా ఓ ఏజెంట్‌ ఒక కంపెనీనుండి మరో కంపెనీకి బదిలీ అయ్యే అవకాశం; పాలసీ పోర్టబిలిటీ అనగా ఒక పాలసీదారుడు ఒక కంపెనీనుండి మరో కంపెనీకి మారిపోవడం.. వంటివన్నీ చకచకా జరిగిపోయేందుకు బీమా సుగమ్‌ అనేపేరున మూలధన ఆవశ్యకత లేకుండానే ఇంటర్నెట్‌ కెఫెలు లాంటి దుకాణాలు తెరుచుకునే వెసులుబాటును కూడా పొందుపరిచారు. బీమా చట్ట సవరణలన్నీ రూపుదాల్చి, వందశాతం ఎఫ్‌డీఐ అనుమతి చట్టరూపమైతే అత్యంత ప్రధానమైన, దీర్ఘ కాలంలో నమ్మకంతో సేవలందించే అవసరమున్న బీమా రంగం పూర్తిగా విదేశీ సంస్థల హస్తగతమయ్యే ప్రమాదం స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.
1956కు ముందు భారతదేశంలో విదేశీ స్వదేశీ ఇన్సూరెన్స్‌ కంపెనీలన్నీ కలగలిసి చేసిన మోసాలు చరిత్ర సాక్ష్యాలుగా ఉండబట్టి ఆనాటి ప్రధానమంత్రి జవహార్‌లాల్‌ నెహ్రూ, ఆర్థిక మంత్రి సిడి దేశ్‌ముఖ్‌ పూనుకుని 245 ప్రయివేటు కంపెనీలు అన్నింటినీ కలిపి జాతీయకరణ చేసి పాలసీదారులకు భద్రత కల్పించడమే కాకుండా సేకరించబడిన చిన్న మొత్తాలన్నింటి ద్వారా భారత ఆర్థిక వ్యవస్థకు మౌలిక సదుపాయాల కల్పనకు ఎంతో ఉపయోగపడ్డారు. ఈరోజు గుత్త సంస్థలు లాభాపేక్ష కోసం పెరుగుతున్న ఆ కాస్త మధ్యతరగతి వ్యక్తుల ఆదా యాలపై కన్నేసి లాభాలు ఆర్జించడానికి వేసిన పన్నాగంలో ప్రభుత్వాలు ప్రజలను సమిధలుగా మారుస్తున్నాయి. ఇది చాలా దురదృష్టకరం. ఆర్థిక ముఖ్య సలహాదారు శ్రీ అనంత నాగేశ్వరన్‌ ప్రవేశపెట్టిన ఆర్థిక సర్వేలో స్పష్టంగా చెప్పబడిన అంశం ఏమంటే ప్రభుత్వరంగ ఎల్‌ఐసీ మూలంగానే ఈరోజు దేశంలో ఇన్సూరెన్స్‌ పెనెట్రేషన్‌ పెరిగింది అని, అనగా ఈ 24 ఏళ్ల ప్రయివేటు కంపెనీల ప్రయాణ పరంపరలో దేశంలో ఇన్సూరెన్స్‌ రంగ అభివృద్ధికి అవి ఇచ్చిన తోడ్పాటు ఏమీ లేదని ఈ ఆర్థిక సర్వే ద్వారా స్పష్టమైంది. దీన్ని బట్టి అర్థమైంది ఏమంటే గతంలో మాదిరిగానే ఆర్థిక సర్వేలను ఏమాత్రం ఖాతరు చేయకుండా ప్రధాన రంగాలను వదులుకోవడానికి ప్రభుత్వాలు మొగ్గుచూపుతున్నాయి. ఇన్సూరెన్స్‌ రంగంలో ప్రతిపాదించ బడుతున్న సంస్కరణల్ని ప్రజలకు మరింత ఇన్సూరెన్స్‌ సౌకర్యాన్ని కల్పించడానికి లేదా పొదుపు మొత్తాలను సేకరించి ప్రజోపయోగ కార్యక్రమాలకు వినియోగించడానికి అన్ని ఆశయం కన్నా బహుళజాతి కంపనీలు తమ వ్యాపారాన్ని పెంపొందించుకోవడానికి ఉపయోగకరంగా ఉండటమే లక్ష్యంగా ఉన్నవి. ఏ సంస్కరణలైన జరిగిన నష్టాన్ని పూడ్చాలి, అభివృద్ధి పథంలోకి అడుగులు వేయించాలి. కానీ ఇన్సూరెన్స్‌ రంగంలో ప్రతిపాదించబడుతున్న సంస్కరణలన్నీ అభివృద్ధి పథంలో నడుస్తున్నటువంటి ప్రభుత్వ రంగాన్ని నిర్వీర్య పరిచి పెట్టుబడులకు పెద్దగా ఆస్కారం లేని సేవారంగంలోకి వచ్చి హామీలను మాత్రమే ఇచ్చి సొమ్ము చేసుకోవడానికి గుత్త, బహుళజాతి సంస్థలకు అనుమతులు ఇవ్వడానికి మాత్రమే చోటుచేసుకుంటున్నాయి.
నిజానికి ఇన్సూరెన్స్‌ రంగంపై అత్యధిక మంది భారత పార్లమెంటేరియన్లకు అంతగా అవగాహన లేదు.పౌర సమాజంలోనూ దీనిపైన విస్తృతమైన విషయ సంగ్రహణ ఉండదు. ఇన్సూరెన్స్‌ ఒక అవసర వస్తువు కాదు. ఇన్సూరెన్స్‌ లేని లోటు కనపడదు. కానీ సమగ్రమైన పూర్తిస్థాయి ఇన్సూరెన్స్‌ ప్రజలందరికీ ఉంటే కుటుంబాల ఆర్థిక స్థితిగతుల కొనసాగింపుకు ఎలాంటి ఢోకా ఉండదు. ఇంతటి సూక్ష్మమైన ప్రధాన అంశం ఆర్థికవేత్తలకు ఆర్‌ యూ సామాజిక దృక్కోణంలో ఆలోచించేవారికి మాత్రమే అవగతమవుతోంది. అయితే ఈ ఇన్సూరెన్స్‌ రంగం సృష్టిస్తున్న సంపద చాలా పెద్దమొత్తంలో ఉంటుంది. 2023- 24 ఆర్ధిక సంవత్సరానికి గాను 8లక్షల కోట్ల రూపాయల పైనే ఇన్సూరెన్స్‌ వ్యాపారం దేశంలో జరిగింది ఒక్క ఎల్‌ఐసీ ఆఫ్‌ ఇండియా 4లక్షల75వేల కోట్ల ప్రీమియంను సేకరించగలిగింది. ఇది మరింత విస్తరించడానికి అవకాశాలు మెండుగా ఉన్నాయి. దీని మౌలిక స్వభావమైన కోపరేటివ్‌ వెంచర్‌ ద్వారా ఒకరికి జరిగిన నష్టాన్ని మిగతా వారందరూ భర్తీచేసే విధానం లాభాపేక్షకు తావులేనిచోట మాత్రమే సక్రమంగా ఉండగలదు. లాభాపేక్షకు అవకాశం ఉండే ప్రయివేటు కంపెనీల వ్యాపార చట్రంలోకి ఇది నెట్టివేయబడ్డప్పుడు ఫలితాలు ప్రజా సంకటంగానే మారుతాయి. అందుచేత ప్రభుత్వ రంగంలోనే ఉండవలసిన ఇన్సూరెన్స్‌ రంగాన్ని ప్రయివేటు వ్యక్తుల చేతుల్లో పెట్టడమే సరైనది కానప్పుడు దాన్ని పూర్తిగా విదేశీ సంస్థల హస్తగతం చేయడం మరింత ప్రమాదకరం.
జి.తిరుపతయ్య
9951300016
