ఈ లోకం

పడుకుంటే లేవమంటుంది మేలుకుంటే కూర్చోమంటుంది కూర్చుంటే నిలబడమంటుంది నిలుచుంటే నడవమంటుంది నడుస్తుంటే పరుగెత్తమంటుంది పరుగెడుతుంటే పరిహసిస్తుంది ఆగితే అదిలించుతుంది అలసినా సొలొసినా…

ఒక పలకరింపు

పగిలిన గాజుపెంకుల్ని ఏరివేస్తున్నంత పదిలంగా తగిలిన గాయాల్ని మనసులోయల్లోంచి చెరిపేసుకోవాలి శిఖరాగ్రాన నిలబెట్టిన సమున్నత కాలాల్నీ అర్థాంతరంగా ఆగాధంలోకి పడదోసిన నిస్సహాయ…

పిచ్చుక వలస!?

ఓ పిచ్చుక ఓ సారి… పిచ్చిగా ఆలోచించింది! తరచుగా ఈ జంగిల్‌లో చల్లని గాలిలో ఎత్తైన చెట్లు ఆ పచ్చని ఆకులు…

వెన్నెల వెలిసిన చంద్రుళ్ళు..!!

ఆకలనే కరిమబ్బు మింగి మసిబారిన లేత చంద్రబింబాలు.. పేదరికం రాక్షసికి తాకట్టు పెట్టిన బ్రతుకును విడిపించడానికి బాల్యాన్ని శ్రామిక బలిపీఠం ఎక్కించి,…

నువ్వద్దె

నాయిన మొగులంత పయ్య పయ్యగా అయితే బాగుండు కదానే. అవ్‌ బిడ్డా ఆకాసం సుట్టు పొత్తివోసినట్టు వరదగూడు కట్టాలె మొగులు తల్లడియ్యాలే…

చిత్రపటం

అమ్మను చూసిన ప్రతిసారి నవ్వుతున్న అగ్నిపర్వతాన్ని చూసినట్టుండేది చిన్నప్పుడే తల్లిని పోగొట్టుకున్న అమ్మ చూపులతో రహస్యంగా భూగోళమంతా ప్రేమను గాలిస్తున్నట్టు అనిపించేది…

మన రాజ్యాంగపు గుండె శబ్దమై..

కరోనా రక్కసి కోరల్లో చిక్కుకొని ప్రపంచపు ప్రాణాలు మరణమదంగమై మోగుతుంటే కొందరు ముస్లిం సోదరులే కదా..! సొంత బంధువులా పట్టించుకొని హిందువుల…

నట్టింటి విశ్వరూపులు!

అసలు లేనే లేడనుకున్న వాన్ని ఉన్నాడని తలచి ఊరేగింపులతో ఊహించుకున్న మూర్తులతో ఆలయాల ప్రతిష్ఠాపనలు వెల్లువవుతున్న కాలమిది! కళ్ళముందు కనిపించే చిరునవ్వుల…

జీవన్మృ‌త్యువు

శత్రువు లేని యుద్ధం వరద పోటెత్తినట్లు నెత్తుటి ప్రవాహం క్షణక్షణానికి విస్తరిస్తున్న వేదన ఆయుధాల కోతలతో ఉగ్గబట్టిన ఊపిరి నడుముకింద నవనాడుల్లో…

పెట్టెలోంచి పునరుజ్జీవించే దేశం!?

డెబ్భైౖ ఏడేళ్ల స్వరాజ్యం కాలప్రవాహంలో ఈదుతూ తీర్పుల తీరాల్ని చేరడానికి ప్రతీ ఐదేళ్ళకోసారిలానే నేడు కూడా బ్యాలెట్‌ పెట్టెలో శూన్యం నిండా…

అమ్మ… నైట్‌ వాచ్‌ మెన్‌

అర్ధరాత్రి నాన్న తలుపు తెరిచాడు అమ్మ ఆదుర్దాగా లేచి వెన్ను తట్టింది ఎక్కడ బుద్ధుడు ఆయి పోతాడో అని బెంగ అన్న…

ఆకుపచ్చతనం

మనమో చెట్టుగా నిలిచినందుకు చిక్కటి చెట్టు ఛాయలో కొమ్మల బాహువుల నడుమ అపురూపంగా అల్లుకున్న అందమైన గూడు కౌగిట మనపిల్లలు పిచ్చుకలై…