కరుగనితనం అనుకుంటుందిగానీ
శూన్యంలోనుంచి కురిసేదేముంటుంది
దట్టంగా కమ్ముకున్న నల్లని మేఘపటలం
నిండా విస్తరించి అలజడిగా కదిలించేవరకు
పచ్చదనాలు అలుముకున్న ఆనందాలు
విస్మయ వినిర్మాణాలు
గోచార అగోచర ప్రపంచాలు
అన్నీ స్థిరమనుకున్న సాత్వికతను
లోలోపలి ఒక ఆశ రెండు కలలు
అధిక శక్తి చలనాలై కుదుపు కుదిపినపుడు
ఉపరితలపు కంపనాలను ఆపే క్షణమేది
వడి సవ్వడి లేని నిదానమే స్వభావం
అనే అనుకుంటుంది ప్రవాహం
అగాధమొకటి ఎదురైనపుడే
జలపాతం తానని ఎరుక కలిగేది
సారూప్యమైనది
కన్నీరై జారేవరకు
నిండా ప్రేమ ఉందని తెలుసుకోలేని మనసొకటే
– డా కాచాపురం దుర్గాదేవి, 7893093495
