బాంబులు
పడుతూనే ఉంటాయి
ఉన్మాదానికి అంతం ఎక్కడీ
పగలో రాత్రో తెలియదు
మట్టి పొరల్లో కదా జీవనం
ఆకలిగొన్నప్పుడే
ఉపరితలంపై పరుగులు
ఆకలికి పసి ఆరాటమే
ప్రాణభయం తెలియదుగా.
చూస్తుండగానే మళ్ళీ బాంబు!
శకలాలుగా మానవ దేహాలు
గుండెలవిసే ఆర్తనాదం
నేలనుబాదుకునే ఆక్రందనం
జాతిని మతాన్ని
తుడిచిపెట్టాలన్నది వాడిదుగ్ధ
అంగీ లాగూలే జాతిమతాలని
వాడి కెవడు చెప్పాలి?
కసిగా రగిలే
స్వాభిమాన ఊపిరే
మట్టిపొరల వేడి.
వాడికేం మిగిలింది
శ్రాద్ధం – పిండాకూడు
బాంబుచోటే వాడిది
పుడమంతా పచ్చదనం
మట్టిలోనా మట్టిపైనా
క్షణక్షణం పరుచుకునే
జీవం
మరుభూమిపైనా మొలిచే
పచ్చటి చిగురు.
– కె. శాంతారావు
9959745723