ఒక మేఘంలా తాను నాపై
ప్రేమ వర్షాన్ని కురిపించినపుడు
నా పెదవంచుల తేనె చిగురు పూస్తుంది
నా గుండెకు దగ్గరగా చేరినపుడు
తన శ్వాసా రవళి చెవిని తాకుతుంటే
కొమ్మల్లో రక్తం నింపుకున్న గులాబీలా
హదయం వికసిస్తుంది
నల్లని దెయ్యం లాంటి చీకటిలో
ఆమని లా విరబూసిన తన చూపులు
తీయని రాగాలు మోసుకొచ్చి
శ్వాసలో ఏకమైపోతాయి
ప్రతీ క్షణం నన్ను చీల్చి చెండాడే ఈ లోకం
నా దరికి రాదాక్షణం
మరో లోకం లో మమ్మల్ని ఒంటరిని చేస్తుంది
దారి తప్పుతూ తీరం వెతుక్కుంటాం ఆ క్షణం
– పి.సురేంద్ర, 9346704966
